Een selfie van webmaster André,
gemaakt op 27 april 2021.
 


TWO PAIN POEMS - 1



Love walked past.

I eat my fingers,

crush my nails.

How deep the loneliness

slowing down my heart

drowning, drowning,

I cannot swim

drowning in the well

so deep the loneliness.

I’ve eaten myself…

gone, gone as

I left my body

for redemption.

Love stood still.

Reunited void






 


TWO PAIN POEMS - 2



I wept, but could not cry

I cried, but could not weep.

Strangled myself

bloated belly

food exploded tears welled up.

Tears ripped open fabric in my brain

blood, no bleeding more

no words

eternity.

Perhaps?

Perhaps!

What means

is nature.

How bang...

Now banged,

now existent

merged with nature

infinite, not infinite

I know

not

hing



André Korporaal - 11.08.2021

 


 
     
       

 



 

De laatste 3 weken van augustus 2021 kreeg ik het zwaar te verduren. Het was geen covid-infectie, want ik was in juni daarvoor al 2x gevaccineerd, maar wel een heftige verkoudheid, welke ook nog eens gecompliceerd werd door een zware depressie.

Mijn toestand leidde er wel toe dat ik mijn leed in 2 gedichten uitbraakte.

Hier rechts het resultaat!




       
       
                 
 
< GEDICHT 3
        Een persoonlijke noot >